MEROS ILMI TARIXI VA UNING MOHIYATI

Основное содержимое статьи

Ismoilov Akbar

Аннотация

Meros ilmini o‘rganish nafaqat shaxsning moddiy haq-huquqlarini himoya qilish balki jamiyat barqaror bo‘lishi uchun zarur bo‘lgan ijtimoiy adolat tizimini o‘rnatish demakdir. Meros ilmi tarixiga nazar solsak har qanday zamon va makonda inson vafot etganidan so‘ng undan qolgan mol-mulkni uning vorislariga taqsimlash ijtimoiy jihatdan muhim bo‘lganini kuzatamiz. Shu sababdan azaldan deyarli barcha jamiyat va davlatlarda vasiyat va meros taqsimoti masalalarini tartibga soluvchi huquqiy normalari u yoki bu ko‘rinishda mavjud bo‘lgan. Ushbu maqolada meros ilmi tarixi va mohiyati haqida so‘z yuritiladi. Shu bilan birga, islom shariati huquqidagi meros instituti ushbu azaliy ijtimoiy hodisani qanday takomillashtirgani bayon qilinadi.

Информация о статье

Как цитировать
Ismoilov Akbar. (2024). MEROS ILMI TARIXI VA UNING MOHIYATI. PEDAGOGS, 58(5), 26–32. извлечено от https://pedagogs.uz/ped/article/view/1466
Раздел
Статьи

Библиографические ссылки

FOYDALANILGAN MANBA VA ADABIYOTLAR ROʻYXATI

Ilmiy asarlar, risolalar

Shayx Muhammad Ali Sobuniy. Islom shariatida meros ilmi. Tarj:Shayx MuhammadSodiq MuhammadYusuf – T.: Hilol-Nashr, 2022. B. 238.

Shayx Muhammad Sodiq Muhammad Yusuf. Tafsiri Hilol. Juz 1. – T.: Hilol-Nashr, 2009. B. 663.

Abdulaziz Mansur. “Qur’oni karim ma’nolarining tarjima va tafsiri”. – Toshkent: TIU, 2001. B. 617. Aminov H., Primov S. Hanafiy fiqhi tarixi, manbalari va istilohlari. – Toshkent, Movarounnahr, 2017. – 328 b.

Haydarali Muhamedov. Xorijiy mamlakatlar davlati va huquqi tarixi. I qism. –T.: Toshkent Davlat yuridik instituti nashriyoti, 2005. B. 105.

Xorijiy tildagi adabiyotlar

Muhammad Toha Xalifa. Ahkamul Mavaris. – Qohira.: Darus salam, 2008. B. 694.

Azhari sharif ulamolari kengashi. Al-mavaris fi fiqhil islamiy. – Qohira.: 2001. B. 326.

Sajovandiy Sirojiddin Hanafiy. Faroizi Sirojiya. – Karachi.: Maktaba Bushro, 2010. B. 240.

Shayx Mulla Nizomiddin. Fatavoi Hindiya. Juz 6. – Bayrut.: Daru Kutubil Ilmiya, 2000. B. 542.